W odległości 30 km od Warzazatu [we francuskiej transkrypcji Ouarzazate, prawda że nie da się tego wymówić?] położony jest jeden z najciekawszych obiektów po południowej stronie Atlasu, szesnastowieczna warownia znana i podziwiana od lata, staraniem komisji UNESCO już w roku 1987 wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa.
Aït Benhaddou to ufortyfikowana osada (ksar) w dawnych czasach odpowiedzialna za kontrolę nad tradycyjnym szlakiem handlowych karawan z Marakeszu do Warzazatu i dalej wgłąb Sahary. Miejscowość położona jest na malowniczym wzgórzu wznoszącym się ponad doliną rzeki Ounila i słynie ze swych przepięknych budynków-zameczków. Kasby, bo taką nazwę noszą owe ufortyfikowane budowle, wykonane są zazwyczaj w całości z dekoracyjnie zdobionej cegły mułowej, powstającej z połączenia gliny o dużej zawartości żelaza i słomy, co nadaje im w efekcie ów charakterystyczny czewonobrunatny lub różowawy kolor. Niestety, tradycyjny budulec nie jest wyjątkowo trwały, w związku z czym w celu zachowania jego założeń potrzeba dokonywać nieustających napraw. Mimo, że większość mieszkańców przeniosła się już do nowoczesnej wioski wybudowanej na przeciwległym brzegu rzeki, ksar w dalszym ciągu zamieszkiwany jest przez kilka rodzin.
