Pomimo pozorów nowoczesności położone na dalekim południu miasteczko Guelmim w świadomości wielu gości, turystów, ale nawet samych Marokańczyków, kojarzy się przede wszystkim z wielbłądzim targiem, który odbywa się każdego tygodnia nieopodal miasta oraz tuareskimi nomadami, którzy w tej materii wiodą od lat dominującą rolę.

Tuaregowie (l.p. Targui) w turystycznej literaturze nazywani są najczęściej Błękitnymi Ludźmi, a to ze względu na używany powszechnie barwnik indygo służący do barwienia szat oraz litham – rodzaju chusty do zasłaniania twarzy. Równie często używany jest jako barwnik w tuareskiej kosmetyce, nakładany poprzez rozcieranie na skórze. Moda na indygo, podobnie jak na miętową herbatę, wprowadzona została tutaj w XVI wieku przez przedsiębiorczego Anglika, Thomasa Windhama, kupca z Agadiru.

Tawarikh, miano nadane Tuaregom przez Arabów, które przyjęło się później w zachodniej świadomości w formie Tuareg, można tłumaczyć na kilka sposobów: Ludzie Bezbożni, Porzuceni przez Boga lub też Błądzące Dusze. Arabscy sąsiedzi zarzucali im bowiem nie dość gorliwą wiarę ze względu na ich luźną interpretację zasad islamu. Sławny francuski podróżnik René-Auguste Caillié donosił, że: „Maurowie żywią głęboką pogardę dla Tuaregów, wyrażając swoją najwyższą nienawiść do nich poprzez porównywanie do chrześcijan i zaliczając ich tym samym do grona włóczęgów i łupieżców”.

Tuaregowie zamieszkują obecnie terytorium kilku afrykańskich państw a wyznaczone przez europejskich kolonizatorów granice nie istnieją chyba nawet w ich świadomości. Poprowadzone wzdłuż południków czy równoleżników linie to przecież czysta fikcja, szczególnie tutaj na bezkresnej pustaci Sahary. W ostatnich latach doszło nawet do proklamacji tuareskiego państwa, Azawadu – w północnej części Republiki Mali. Nie zostało ono jednak uznane przez społeczność międzynarodową a sytuację pogorszyły jeszcze zaangażowanie w konflikt islamskich radykałów oraz interwencja wojskowa pod przywództwem Francuzów. Poza Mali Tuaregowie żyją także na terytorium Nigru, Libii, Algierii i Burkina Faso.

W drodze na Erg Chegaga.
W drodze na Erg Chegaga.

Tłumaczenie ze strony Blue Gecko, do wizyty na której gorąco zachęcamy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *